سوره یونس آیه 12 و 20
سوره یونس آیه 12 و 20
Surah Yunus, Verse 12:
وَإِذَا مَسَّ
الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا
فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَن لَّمْ یَدْعُنَا إِلَىٰ
ضُرٍّ مَّسَّهُ کَذَٰلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ
هنگامی
که به انسان زیان (و ناراحتی) رسد، ما را (در هر حال:) در حالی که به پهلو
خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، می‌خواند؛ امّا هنگامی که ناراحتی را
از او برطرف ساختیم، چنان می‌رود که گویی هرگز ما را برای حل مشکلی که به
او رسیده بود، نخوانده است! این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان زینت داده
شده است (که زشتی این عمل را درک نمی‌کنند)!
،،،،،،،،،
Surah Yunus, Verse 20:
وَیَقُولُونَ
لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ
لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ
می‌گویند:
«چرا معجزه‌ای از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود؟!» بگو: «غیب (و معجزات)
تنها برای خدا (و به فرمان او) است! شما در انتظار باشید، من هم با شما در
انتظارم! (شما در انتظار معجزات بهانه‌جویانه باشید، و من هم در انتظار
مجازات شما!)»
