همه ی فصل جوونیم پا به پای عاشقی رفت
تا رسیدم به تو عمرم مثل عطر رازقی رفت
دل من تو این جزیره واسه هر دلی پناه بود
لب ساحل تک و تنها چشم به راه قایقی رفت
دیگه حوصله ندارم خسته ام خسته ی خسته
روی کتفم جای زخم و دلم از همه شکسته
برای لمس دستای لطیفت
من هر شب لحظه ها رو می شمارم
همه دلواپسی هام مال اینه
ازت خاطره خوبی ندارم
کمی زوده بری آسوده باشی
بدون من و یاد چشم خیسم
کمی زوده بخوای از من جدا شی
نرو با رفتنت دیونه می شم
وقتی تند تند غر میزنم و سکوت میکنی...
چندان دور از انتظار نبود بـرنـامه‌ای که در ماه‌های اخیر به یکی از پولسازترین برنامه‌های تلویزیون بدل شده بود و قبل و وسط و آخرش مملو بود از آگهی‌های جورواجور، فقط و فقط به واسطه استفاده مجری‌اش از یک کلید نمادین تعطیل شود!
اواخر زمستان سال قبل بود که استفاده مجری برنامه «عمو پورنگ» از یک نماد آموزشی به شکل کلید که روی آن کلمه دروغ نقش بسته بود و توضیحات او به کودکان در مذمت این گناه کبیره سبب‌ساز هجمه رسانه‌های زنجیره‌ای به این برنامه و البته بالاتر از آن شخص ریاست صداوسیما شد! این رسانه‌ها با توهمات ذهنی خویش سعی در القای این فانتزی به مخاطبان خویش داشتند که استفاده عموپورنگ از نماد انتخاباتی اعتدال بر اساس یک برنامه از پیش تعیین شده بوده و در جهت کوبیدن دولت اعتدال! همان موقع چه مدیران تلویزیون و چه مجری این برنامه سعی کردند تلویحی یا مستقیم درباره بی‌ربطی این توهمات به واقعیت سخن گویند اما فشارهای فراوان زنجیره‌ای‌ها به صداوسیما در نهایت به این منجر شد که برنامه «عموپورنگ» از هفته آینده تا اطلاع ثانوی تعطیل شود.
جالب
اینجاست که هرچند همین رسانه‌های زنجیره‌ای کوشیده‌اند این تعطیلی را
بی‌ربط به ماجرای کلید بخوانند و آن را مرتبط با استفاده بیش از حد از
اسپانسر در برنامه بدانند اما تهیه‌کننده برنامه، مسلم آقاجانزاده در
گفت‌وگویی صریح ماجرای کلید را اصلی‌ترین دلیل تعطیلی قلمداد کرده و
اسپانسر را مسئله فرعی دانسته است.
امان از دوستان نادان
صدالبته که شخص روحانی تا این حد بسته و دگم نیست که یک ماجرای بی‌ربط به خود را عاملی کند برای حذف یک برنامه تلویزیونی پرمخاطب اما مشکل، برخی نزدیکان ایشان هستند که متأسفانه می‌کوشند با دادن اطلاعات غلط به وی و البته کاسه داغ‌تر از آش شدن، شرایط را در جهت تک‌گویی پیش ببرند. این نزدیکان همان‌هایی هستند که حتی هفته‌نامه‌ای مانند «یالثارات» را هم تحمل نکردند و نشریه‌ای مانند «9 دی» را نیز تا توقیف موقت پیش بردند. اینها از آنجا که مدت‌ها در حلقه مدیریتی نبوده‌اند، حالا که پست و مقامی به دست آورده‌اند به جای آنکه در جهت حل مشکلات بکوشند به فکر تسویه حساب با آنهایی هستند که در سال‌های گذشته به دلیل به روز نبودن، آنها را وارد حلقه مدیریتی نکردند اما کسی نیست به آنها بگوید چطور می‌شود که مدام از پیوستن به کمپین‌های جهانی حقوق بشر صحبت می‌کنید اما تاب تحمل «عموپورنگ» را هم ندارید!
«عموپورنگ» هرچقدر هم که به کیفیت برنامه‌اش انتقاد وارد باشد، باز هم این ویژگی را دارد که کودکان را پای تلویزیون وطنی می‌نشاند. آیا آنها که با دستاویز قرار دادن یک کلید شرایط تعطیلی برنامه وی را فراهم می‌کنند، از میزان مخاطبان این برنامه آگاهی دارند؟ اگر پاسخ بله باشد دوستان احتمالاً به دنبال این هستند که کودکان ما قید همین فضای بصری محدودی را که در رسانه ملی برای آنها وجود دارد هم بزنند و سراغ انیمیشن‌های دیزنی و دریم ورکز بروند!
هوا آرام
شب خاموش
راه آسمان ها باز
خیالم
چون کبوترهای وحشی می کند پرواز
رود آنجا
که می بافند کولی های جادو، گیسوی شب را
تنم را
از شراب شعر چشمان تو خواهم سوخت
برایت شعر خواهم خواند
برایم شعر خواهی خواند
ضربه خوردیم و شکستیم و نگفتیم چرا؟
ما دهان از گله بستیم و نگفتیم چرا؟
جای "بنشین" و "بفرما" "بتمرگی" گفتند
ما شنیدیم و نشستیم و نگفتیم چرا؟
"تو" نگفتیم و "شمایی" نشنیدیم هنوز
ساده مثل کف دستیم و نگفتیم چرا؟
دل سپردیم به آن "دال" سر دشمن و دوست
دشمن و دوست پرستیم و نگفتیم چرا؟
چه "چراها" که شنیدیم و ندانیم چرا؟
ما همین بوده و هستیم و نگفتیم چرا؟
یادم نیست
طلوع اولین گل سرخ بود
یا غروب آخرین نرگس زرد ؟!
که پروانه ها
تو را در من سرودند
یادم نیست
اولین شعرم را برای تو
که باران کجا می خواند
و پنجره ها فهمیدند
یادم نیست
