جمعه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۴۹ ب.ظ
دکتر علی شریعتی
خدا را سپاس که عمر را در خواندن و نوشتن گذراندم
که بهترین شغل را در زندگی،
مبارزه برای آزادی و نجات ملتم میدانستم
و اگر این دست نداد،
بهترین شغل یک آدم خوب،
معلمی و نویسندگی است
و من از هجده سالگی کارم این هر دو
و حماسهام اینکه،
کارم گفتن و نوشتن بود
و یک کلمه را در پای خوکان نریختم.
یک جمله را برای مصلحتی حرام نکردم
و قلمم همیشه در میان من و مردم در کار بود
و جز دلام یا دماغام کسی و چیزی را نمیشناخت
و فخرم این که در برابر هر مقتدرتر از خودم متکبرترین
و در برابر ضعیفتر از خودم متواضعترین بودم.