نگرانت نیستم...

نگرانت نیستم...

شادی های دنیاکنارت هستند

مزاحمت نمی شوم.....

درد بدی است

درد بدی است….

باید با همه خوشرفتاری کنم…

بخندم اما از روی تظاهر…..

تظاهر به خوشحالی کنم….

یادت باشد

یادت باشد

دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا

تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش...

حواست باشد ؛

شاید...

شاید...

تمام زندگی این است...

که آهی روی سینه سنگین است!

خودت باش !

خودت باش !

خودِ خودت...

همانی که هرشب دور از همه...

دور از هیاهو...

دور از ازدحام نقابها...

وقتی که تنهای تنهایی...

اگر رستـم و سـهراب در زمان ما می زیستنـد ...

چنین گفت رستم به سهــراب یل
که من آبـــرو دارم انــــدر محـــل

مکن تیز و نازک، دو ابـروی خود
دگر سیخ سیـخی مکن مـوی خود
.
شدی در شب امتــــــحان گرمِ چت
برو گــمشو ای خــاک بر آن سـرت

اس ام اس فرستادنت بس نبـــود
که ایمـیل و چت هم به ما رو نمـود

خوبی کن حتی اگر سپاست نمیگویند تو جاودانه خواهی شد...

اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت ...

دلگیر مباش که نه تو گناهکاری نه او ......!!!

آنگاه که مهر می ‌ورزی مهربانیت تو را 

بوی باران

بوی باران

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک

شاخه‌های شسته، باران‌خورده پاک

آسمانِ آبی و ابر سپید

برگ‌های سبز بید

عطر نرگس، رقص باد

نغمۀ شوق پرستوهای شاد

خلوتِ گرم کبوترهای مست.

خدا در جمله ی " عجب شانسی آوردم"است !!

هنوز به دیدار خدا می روند ...


 خدایی که در یک مکعب سنگی خود را حبس کرده !!

خدا همین جاست ، نیازی به سفر نیست !

یادمان باشد

یادمان باشد اگر این دلمان بی کس شد 

طلب مهر ز هر چشم خماری نکنیم .

یادمان باشد که دگر لیلی و مجنونی نیست 

به چه قیمت دلمان بهر کسی چاک کنیم 

یادمان باشد که در این بهر دو رنگی و ریا