یه چند روزی تحمل کن من این روزا یه دیوونم
فقط چند روز لیلا باش تو این روزا که مجنونم
دوباره حال اون وقتام همون بن بست تکراری
یه چند روزی تحمل کن اگه حال منو داری
از این خلوت خلاصم کن از این کابوس تنهایی
دلی به وسعت آسمان دارم . . .
اما آسمان دلم ابری است . . .
افسوس نگاهم بسیار سرد و بی روح است . . .
انگار این پرواز را مقصدی نیست . . .
آدمهای ساده را دوست دارم
همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند
همان ها که برای همه لبخند دارند
همان ها که همیشه هستند،
برای همه هستند
آدمهای ساده را
باید مثل
یک تابلوی نقاشی
ساعتها تماشا کرد
عمرشان کوتاهاست
بسکه هر کسی از راه می رسد
یا ازشان سوء استفاده می کند یا
زمینشان میزند
یا درس ساده نبودن بهشان می دهد
آدم های ساده را دوست دارم
بوی ناب “آدم” میدهند.
باز دل آسمان گرفته....
بغضش را با تمام وجود حس میکنم
از ان بغضهاست که اگر بشکند ویران می کند
خوش به حال اسمان که گهگاه بغض دارد و گهگاه ویران میکند
اسمان نمی داند که دل من تا ابد بغضی دارد که یارای شکستن ندارد
خدایا کمکم کن برای یه شروع تازه
هــــوا را هــــــر چــــقــدر
نفـــــس بــکــشــــے
بـــاز هــــــم بـــراـے کــشیـــدنش بـــال بـــال
میزنـے
آموختم :
که خدا عشق است و عشق تنها خداســــــــــــــــت
آموختم:
که وقتی نا امید میشوم خــــــــــــــــدا با تمام عظمتش،
عاشقانه انتظار میکشد تا دوباره به رحمتش امیدوار شوم
میدانی درد چیست ؟
نگاهت که رفت . . .
نه !!!
شاید شانه ای که دیگر وجود ندارد …
نه!!!!
دل شکسته ام …
نه!!!
خدای عاشقانِ خسته، دل شکسته!
تو میدانی
چقدر سخت است ساده بودن
و ساده ماندن
در دنیای آدمک‌ها، نقش‌ها، نقاب‌ها، ادعاها
و چه جرم بزرگیست سادگی!
