دل استــ دیگر خستــه میشود
...
بی حوصله میشــود ...
از روزگار از
آدمـــــــها از خــودشـــــ
از این قابــها , از اثباتــ , از تـــــوضیــح
از کلماتــــی که
رابـــطه ها را به گند میکشـــد
از اینـــ همه مهربانیــ کردن
می ترسم
از نبودنت و از بودنت بیشتر.....!!!!
نداشتنت ویرانم میکند و داشتنت متوقفم....!!!
وقتی
نیستی کسی را نمی خواهم و وقتی
هستی تورا میخواهم . . ! !
رنگهایم
بی تو سیاه است و در ڪنارت خاڪستری ام...!
خداحافظی ات به جنونم میکشد وسلامت به پریشانی ام...!
بی تو دلتنگم
وباتو بیقرار....بی توخسته ام وباتو در فرار.....!
صـدای تـپـش قلبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مـن نـیـسـتــــ
این
صـدای بــی خـیـال دویـدن تـوسـتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ڪہ بــی مـحـابـا
در سـیـنـہ امـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پـرسـہ می زنی
بی انـصافــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حــواسمــون بــاشـه ...
دل آدما ...
شیشـه نیست که روی آن ...
هــــــا کنیم ...
بعد با انگـــشت قــــلب بکشیم و ...
دلـَــ م تنـــگ
شــده؛
براے عکــس هایـے که پـــــاره کردم و سوزاندمشـــان
بـــراے دفتر خاطراتـَــ م
که مدت هاســت دیگر چیزے در آن نمى نویســم
حــــــــــتىٰ براے آدم هاے حســودے که، دورو بـَـرَم میچرخیدند ،
مــטּ هــمــانــم ...
خــوبـــ تــمـــــــــــــــــاشــا کـــטּ ...
בخــتــرے کــــﮧ بــراے
داشــتــنــتــــ
تــمــامــ شــبـــــــــــــ را
بــیـــבار
مـــے مـــانـــב
و بـــا تــوئــے
کـــﮧ نــیســتــے حــرفــــ مــیــزنـــد
غــــ ـــم را مــےنویسمــ بـ ـا " قافــــ "
شـایـב بشـوב جـا بگـذارمـشـ ـاלּ
بالـاے قلــہ ـهـاے معـروفـــ ڪـوه ِ افسـانــہ اـےـَـش
בنبالــہ " میمـ " ـَـش را بگیـ ـــرمـ
و تنـ ـمـ
را بسـپــ ـارمـ .......
בعا مـــﮯ کنم که هیچگاه چشمهاے تـــــــــو
בر انحصار قطره هاے اشک نباشنـב
בعا مـــﮯ کنم که لبانت فقط בر غنچه هاے لبخنـבباشنـב
בعا مـــﮯ کنم בستانت که وسعت آسماטּ و پاکــﮯ בریا را בارב
همیشه
از حرارت عشق گرم باشـב
مـטּ برایت בعا مـــﮯ کنم که گل هاے وجوב نازنینت هیچگاه پژمرבه نشونـב
