پشت کوه

آری از پشت کوه آمده ام ,و میخواهم به همانجا برگردم با افتخار...

 

چه می دانستم این ور کوه باید برای ثروت، حرام خورد؟!

 

برای عشق خیانت کرد

دیگر رمقی برایم نمانده که بخواهم بودنت را اثبات کنم

نمی دانم نازنین، نمی دانم ...

شاید تو همان گمگشته ی ازلی من باشی.

همان نیمه ی گمشده ی روح نا آرامم.

همانی که در طلبش روزگاری هرچقدر گشتم،

خوبی کن حتی اگر سپاست نمیگویند تو جاودانه خواهی شد...

اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت ...

دلگیر مباش که نه تو گناهکاری نه او ......!!!

آنگاه که مهر می ‌ورزی مهربانیت تو را